"Robada al dormitar de la aurora"
"Roubado no cochilo da aurora"
.
Noche sin sueños, con añoranza,
ahoga otro suspiro e implora
un nuevo despertar de esperanza
robada al dormitar de la aurora.
.
Tálamo que chora nossa ausença
lembrando tua partida, e se ancora
sem ter o calor de tua presença
roubado no cochilo da aurora.
.
Condenada y sola en ésa hora...
Bruma que se adueña con cadencia
robada al adormecer de la aurora.
.
Devorando silênço, éle implora
o amor desejado com clemença,
roubado no cochilo da aurora...
(E)
A noite é sempre mais escura
un minuto antes de amanecer...
E um beijo ao vento se procura
robado al aurora adormecer.
.
Nieves María Merino Guerra
16-07-2015
Comentários
Belo Poema...Belíssimo, mil aplausos para este encanto!!!
Amei a música também!
Beijos no coração
Emocionante poema e nasceu mesmo bem no cochilo da aurora.
Muito bonito!